Wskazówki dla Autorów

Prace powinny być dostarczane w edytowalnych plikach formatu .doc lub .docx, napisane czcionką Times New Roman o wielkości 12 pkt, wyjustowane z interlinią 1,5, bez podkreśleń czy pogrubień, z zachowaniem standardowych marginesów z obu stron, z numeracją w prawym dolnym rogu, odwołaniami w treści, bibliografią w stylu oksfordzkim oraz ewentualnymi rozszerzającymi przypisami dolnymi w numeracji ciągłej dla całego dokumentu.

Redakcja przyjmuje artykuły o objętości od 0,5 do 1 arkusza wydawniczego.

1. Dokonując poprawek autorskich na późniejszych wersjach przysłanych z wydawnictwa, proszę zawsze pracować w trybie „Śledź zmiany”, ew. zaznaczać na żółto poprawiany fragment i w komentarzu wpisywać jedynie poprawione słowo/frazę, bez kilku wersji do wyboru.
2. Wyróżnienia należy stosować konsekwentnie w całym tekście dla danego elementu – np. italiki dla tytułów itd. (tytuły książek, artykułów – italiki; nazwy gazet, czasopism – cudzysłów). Proszę pracować w stylu „Normalny” i nie formatować tekstu. Do wyróżnienia tytułów lub podtytułów proszę używać czcionki pogrubionej lub powiększonej.
3. Uwagi dla redakcji proszę zapisać w dymkach, komentarzach, osobnym pliku lub w mailu, nie bezpośrednio w tekście.
4. Poszczególne części tekstu (śródtytuły) powinny być oznaczone kolejno:

• cyframi rzymskimi (I, II, III, IV…) i wyboldowane;
• cyframi arabskimi (1, 2, 3, 4…) i wyboldowane;
• oznaczeniami złożonymi cyfr arabskich (1.1., 1.2., 1.3…; maksymalnie do czterech cyfr, tj. 1.1.1.1.), ale nie wyboldowane.

5. Proszę w całym tekście zachować konsekwencję w zapisie, np. walut: złotych, euro, dolarów; lub PLN, EUR, USD itd.;
6. Proszę dostarczyć ilustracje (mapy, wykresy, schematy) w wersji edytowalnej (ew. dane liczbowe w Excelu lub tabeli), w języku polskim, z ewentualnym wzorem, sugestią formy (jpeg, rysunek), można wskazać ilustracje z zasobów stock.adobe.com (możemy pomóc w wyborze).
7. Należy numerować wszystkie tabele i rysunki zamieszczone w pracy cyframi arabskimi w kolejności pojawiania się w tekście. Tabele i rysunki powinny zawierać edytowalne dane w języku polskim. Do pracy należy dołączyć spisy wszystkich ilustracji i tabel z podaniem źródeł, z których zostały zaczerpnięte. Autor załącza do pracy jedynie takie ilustracje, do których posiada prawa autorskie.
8. Do obowiązków autora należy sprawdzanie aktualności podanych linków oraz podanie daty dostępu w formacie [dd.mm.rr]
9. Proszę nie zmieniać nazw plików, poza dodaniem na końcu nazwy _swoich inicjałów lub dopisku: _kor.aut

W publikacjach czasopisma „Studia i Analizy Instytutu Finansów” dopuszczane są dwa rodzaje cytowania innych prac:

• odwoływanie się do tekstu bez dosłownego przytaczania,
• dosłowne przytaczanie fragmentu tekstu.

Każde cytowanie innej pracy musi być w tekście opatrzone odpowiednim odwołaniem (odsyłaczem, powołaniem) do materiału źródłowego. Przypisy rozszerzające pozostają w stylu przypisów dolnych. W czasopiśmie „Studia i Analizy Instytutu Finansów” stosujemy zasady zapisu bibliograficznego według stylu oksfordzkiego.

Przypisy wg stylu oksfordzkiego polegają na umieszczeniu w tekście głównym odsyłacza numerycznego, a na dole strony pełnego adresu bibliograficznego publikacji, do której się odwołujemy.

Odsyłacz numeryczny do przypisu umieszcza się bezpośrednio po cytacie lub w innym miejscu wymagającym wskazania źródeł, np. w podpisach tabel.

• przypis do pozycji literatury powinien zawierać następujące, oddzielone przecinkiem dane:

Pierwsza litera/litery imienia/imion. Nazwisko, Tytuł rozdziału pisany kursywą, w: Pierwsza litera/litery imienia/imion. Nazwisko (red.), Tytuł pisany kursywą, t. 1, Miejsce wydania: Nazwa wydawnictwa rok, strona/strony.

J.S. Kowalski, Ekonomia, w: M. Nowak (red.), Podstawy ekonomii, t. 1, Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006, s. 179.

• jeżeli dana publikacja ma dwóch autorów, podaje się oba nazwiska, łącząc je spójnikiem „i”, np.:

J.S. Kowalski i M. Wiśniewski, Ekonomia, w: M. Nowak (red.), Podstawy ekonomii, t. 1, Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006, s. 179.

• w przypadku trzech autorów spójnik „i” stawia się przed ostatnim nazwiskiem, :

J.S. Kowalski, Z. Morawska i M. Wiśniewski, Ekonomia, w: M. Nowak (red.), Podstawy ekonomii, t.1, Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006, s. 179.

• jeśli autorów jest więcej niż trzech, podaje się tylko pierwszego z nich, dodając skrót „i ” (lub „et al.” w źródłach anglojęzycznych), np.:

J.S. Kowalski i in., Ekonomia, w: M. Nowak (red.), Podstawy ekonomii, t. 1, Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006, s. 179.

• przy powoływaniu się na publikację pod redakcją, bez autorów, stosujemy zapis:

Nowak (red.), Podstawy ekonomii, t. 1, Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006, s. 179.

• powołując się na opracowania i raporty przygotowane przez organizacje, instytucje, itp., które nie mają podanych autorów (lub redaktorów), zamiast autora podaje się nazwę tych organizacji, :

Główny Urząd Statystyczny 2009 lub, konsekwentnie w całej pracy: GUS 2009

Używanie skrótów rekomendowane jest w przypadku tych powszechnie rozpoznawalnych i nie jest wskazane w przypadku mało znanych instytucji.

• w przypadku publikacji internetowych należy zamieszczać nie tylko ogólny adres strony internetowej, ale pełen link do źródła, :

A. Roguski, Sprzedaż mieszkań żwawo odbija od dna, „Rzeczpospolita” 2023, nr 84, s. 1, https://www.rp.pl/budownictwo/art38292201-sprzedaz-mieszkan-zwawo-odbija-od-dna [11.04.2023].

Powołując się na opracowania pochodzące ze źródła internetowego, które nie mają podanych autorów (lub redaktorów), podajemy nazwę danego portalu, np. rp.pl

• dopuszczalne są przypisy dygresyjne oraz polemiczne (w formie przypisów dolnych), lecz nie należy ich nadużywać
• powołując się w kolejnym przypisie na źródło cytowane wyżej, piszemy (konsekwentnie w całej pracy wersję polską lub łacińską):

Tamże, s. 57.

Ibidem, s. 57.

• jeżeli przypisy do jednego źródła nie następują po sobie, piszemy (konsekwentnie w całej pracy wersję polską lub łacińską) cit. (skrót od „opus citatum”) lub dz. cyt. (skrót od „dzieło cytowane”) i nie powtarzamy kompletnego opisu:

J.S. Kowalski, dz. cyt., s. 23.

J.S. Kowalski, op. cit., s. 23.

• jeśli cytujemy więcej niż jedną pozycję tego samego autora, należy w przypisie podać taką liczbę słów z tytułu, by odróżnić kolejne Piszemy zatem:

J.S. Kowalski, Ekonomia, w: M. Nowak (red.), Podstawy ekonomii, t. 1, Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006, s. 179.

J.S. Kowalski, Rynek pracy w Polsce, Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006, s. 229.

J.S. Kowalski, Rynek…, s. 38.

Przy tworzeniu zapisu bibliograficznego najważniejsze jest zachowanie konsekwencji, czyli stosowanie jednego sposobu zapisu w całym dziele zgodnie z wymogami wydawnictwa. Skróty lub dane w przypisie (nazwiska, nazwy, daty) powinny zawierać te same elementy oraz jednolitą interpunkcję, a także być odpowiednio wyjustowane. Poniżej szczegółowe informacje.

Zawiera wykaz wyłącznie tych publikacji, na które autor powołuje się w tekście i jest narzędziem identyfikacji źródeł przywoływanych przez autora.

Opisy bibliografie powinny być podzielone na typy publikacji, czyli: wydawnictwa zwarte (książki), wydawnictwa ciągłe (czasopisma), publikacje internetowe, akty prawne, inne; w każdej części wpisy powinny być ułożone alfabetycznie wg nazwisk autorów; gdy nie są podani – redaktorów lub wg tytułów prac zbiorowych (gdy nie ma podanego redaktora).

• nie należy numerować poszczególnych pozycji bibliograficznych
• inicjał imienia autora danej pozycji umieszczamy w bibliografii po nazwisku
• w bibliografii nie podajemy liczby stron publikacji
• pierwszym elementem pojedynczego opisu bibliograficznego powinno być nazwisko i inicjał imienia autora/redaktora, a następnie dalsze elementy opisu
• prace jednego autora podaje się wg daty wydania, od najstarszych do do najnowszych. W przypadku powtarzania się roku wydania, tytuły poszczególnych publikacji szereguje się alfabetycznie
• jeżeli ta sama osoba jest autorem i/lub pierwszym współautorem więcej niż jednej pozycji bibliograficznej (przez co kilka opisów bibliograficznych zaczyna się od tego samego nazwiska), wówczas najpierw podaje się prace napisane samodzielnie przez tego autora, a następnie prace, w których występuje jako współautor
• w pracach zbiorowych jako pierwszy element opisu należy podać nazwisko redaktora naukowego ze skrótem (red.). W publikacjach anglojęzycznych należy stosować skrót (ed.) lub w przypadku kilku redaktorów (eds.); jeśli brak w źródle nazwy autora lub redaktora pracy zbiorowej, na pierwszym miejscu umieszcza się tytuł
• wydanie podaje się tylko wtedy, jeśli jest inne niż pierwsze
• interpunkcja: poszczególne elementy opisu bibliograficznego oddziela się kropkami, natomiast w ramach bloków podstawowych informacji oddziela się je przecinkami, np.: Autor, pierwsza litera imienia/imion, Tytuł książki: podtytuł, Wydanie. Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok wydania.w opisach dzieł wydanych za granicą obowiązuje pisownia stron, numerów i skrótów w języku tekstu (np.: „w” w jęz. = „in” w jęz. ang.; „s.” w jęz. pol. = „pp.” w jęz. ang.; „t.” w jęz. pol. = „vol.” w jęz. ang.) albo: „Tytuł czasopisma” (w cudzysłowie) rok wydania [online], numer strony (o ile są podane).

• w przypadku książek po tytule publikacji i wydaniu podaje się miejsce wydania, a następnie, po dwukropku, nazwę wydawnictwa/wydawcy oraz rok bez przecinka, : Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Finansów 2023.

1. Książka jednego autora: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion, Tytuł książki: podtytuł (napisane kursywą). Wydanie (podaje się tylko wtedy, jeśli jest inne niż pierwsze). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok

Kowalski, J.S., Ekonomia. Wyd. 2. Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006.

Helfer, P., Good essay writing: a social science guide. 3rd ed. London: Open University in assoc. with Sage 2019.

2. Książka dwóch do trzech autorów: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion, Tytuł książki: podtytuł (napisane kursywą). Wydanie (podaje się tylko wtedy, jeśli jest inne niż pierwsze). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok

Uwaga! Kolejność autorów podajemy za stroną tytułową publikacji.

Kowalski, J.S., Nowak, W., Ekonomia. Wyd. 2. Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006.

Helfer, P., Mobling, A., Good essay writing: a social science guide. 3rd ed. London: Open University in assoc. with Sage 2019.

3. Gdy dzieło ma więcej niż trzech autorów, można skrócić ich przywoływanie: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion i in. (lub skrót et al. dla publikacji anglojęzycznych), Tytuł książki: podtytuł (napisane kursywą). Wydanie (podaje się tylko wtedy, jeśli jest inne niż pierwsze). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok

Uwaga! Kolejność autorów podajemy za stroną tytułową publikacji.

Kowalski, J.S i in., Ekonomia. Wyd. 2. Poznań: Wydawnictwo Ekonomiczne 2006.

Helfer, P. et al., Good essay writing: a social science guide. 3rd ed. London: Open University in assoc. with Sage 2019.

4. Książka – praca zbiorowa pod redakcją: Nazwisko, pierwsza litera imienia/imion, skrót (red.) (lub ed./eds. dla publikacji anglojęzycznych), Tytuł książki: podtytuł (napisane kursywą). Wydanie (podaje się tylko wtedy, jeśli jest inne niż pierwsze). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok

Baczyński, M., Wojciechowska, M., (red.), Etyczne dylematy marketingu. Wrocław: Wydawnictwo Fundacji Pegaz 2020.

Crowden, E., (ed.), Natural knowledge. Cambridge: University of Cambridge Press 1999. Sugarman, D., Pitt, K., (eds.), The active interview. Beverly Hills: Sage 1995.

5. Książka – brak autora: Tytuł: podtytuł (napisany kursywą). Wydanie (tylko jeśli jest inne niż pierwsze). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok

The Oxford English Dictionary. Oxford: Clarendon Press 1989.

6. Rozdział / artykuł w pracy zbiorowej: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion, Tytuł artykułu/rozdziału: podtytuł, w: nazwisko redaktora, inicjał imienia redaktora, skrót (red.), Tytuł książki: podtytuł (napisany kursywą). Wydanie (tylko jeśli jest inne niż pierwsze). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok wydania, (strony od–do).

Radkowski, A., Spostrzeganie jako mechanizm tworzenia doświadczenia, w: Strzelecki, J. (red.), Psychologia: Podręcznik akademicki: tom 3. Poznań: Poznańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2011, s. 56–67.

Gordon, J., A source of inspiration, in: Osterberg, J. (ed.), Alternative ways to find information about universe. Oxford: Oxford University Press 2010, pp. 44–59.

7. Publikacje, raporty wydane przez instytucje rządowe, organizacje, firmy (brak autora): Nazwa instytucji sprawczej, Tytuł: podtytuł (napisany kursywą). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok

Główny Urząd Statystyczny, Rocznik demograficzny: 2008. Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych 2009.

Committee on the Financial Aspects of Corporate Governance, Report of the Committee on the Financial Aspects of Corporate Governance (Cadbury Report). London: Gee 1992.

Key Note, Confectionery: Key Note market report. 25th. ed. Hampton: Key Note, 2007.

8. Artykuł w czasopiśmie: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion, Tytuł artykułu kursywą: podtytuł artykułu, „Tytuł czasopisma” (w cudzysłowie) rok wydania, numer, (strony od–do).

Frołow, O.A., Współczesna reklama polityczna. „Alta Media” 1996, nr 1, s. 5–6.

Brighton, J.M., The Bretton Woods proposal: an in depth look. “Political Science Quarterly” 2012, vol. 42, iss. 5, pp. 554–568.

Luft, H., Soethe, T.D., Legal representation and criminal processing in Argentina, “British Journal of Criminology” 2012, vol. 44, no. 3, pp. 167–180.

9. Artykuł w gazecie: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion. Tytuł artykułu: podtytuł artykułu, „Tytuł czasopisma” (w cudzysłowie) rok wydania, data publikacji (dzień, miesiąc), numer (nie jest obowiązkowy), (strony od–do).

Mysior, J., Fala optymizmu na rynku, „Rzeczpospolita” 2023, 10 stycznia, nr 7, s. 24.

10. Książka elektroniczna /e-book: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion lub nazwa instytucji sprawczej, Tytuł książki: podtytuł (napisane kursywą) [typ nośnika np. online, CD- ROM]. Wydanie (tylko jeśli jest inne niż pierwsze). Miejsce wydania: nazwa wydawnictwa rok adres URL [data dostępu].

Skardal, D., Electronics engineers handbook [CD-ROM]. 4 ed. New York: McGraw-Hill 2001.

Office for National Statistics, Public sector finances, UK: December 2022 [online]. London: Office for National Statistics 2022. https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/ uploads/attachment_data/file/1130917/PSF_bulletin_December_2022_HMT.pdf [24.01.2023].

11. Artykuł w czasopiśmie elektronicznym: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion, Tytuł artykułu: podtytuł. „Tytuł czasopisma” (w cudzysłowie) rok wydania [online], numer, strony (o ile są podane). adres URL [data dostępu].

Frederickson, B.L., Cultivating positive emotions to optimize health and well-being. “Prevention & Treatment” 2000 [online], vol. 3. https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2F1522- 3736.3.1.31a [22.01.2022].

Kiełczykowska, A., Elektroniczne rozliczenia z ZUS seniorów. Obowiązkowy PUE ZUS. „Gazeta Prawna” 2023 [online], nr 105, s. 2. https://ksiegowosc.infor.pl/wiadomosci/5656393,elektroniczne-rozliczenia-z-zus-seniorow-obowiazkowy-pue-zus.html [24.01.2023].

Hinterberger, A., Bea, S., How do scientists model humanness? A qualitative study of human organoids in biomedical research. “Social Science & Medicine” 2023 [online], vol 320. https:// www.sciencedirect.com/science/article/pii/S027795362300031X [24.01.2023].

12. Dokumenty z witryn internetowych instytucji, organizacji lub osób prywatnych: Nazwisko autora, pierwsza litera imienia/imion lub nazwa instytucji sprawczej, Tytuł dokumentu lub kilka pierwszych słów, jeśli trudno ustalić tytuł, napisane kursywą, rok wydania [typ nośnika, online]. Miejsce wydania (o ile można je ustalić): wydawca (o ile można ustalić). adres URL [data dostępu].

Harvard Library, Citation and Research Management Tools at Harvard, 2023 [online]. https:// guides.library.harvard.edu/cite/guides#s-lg-box-wrapper-7438237 [24.01.2023].

Airaghi, E. et al., Cultural Heritage in Cities and Regions. Challenges and trends throughout Europe,

2021 [online]. Brussels: Eurocities. https://kreatywnaeuropa.eu/publikacje/kultura/ [24.01.2023].

13. Przypis odsyłający: odsyła do innych opracowań (również fragmentów własnej pracy) w celu doprecyzowania

Zob. Kanach, P., Przemoc w sztuce, Wrocław: Wydawnictwo Pegaz 2016, s. 19.

14. Przypis dygresyjny: ma na celu poszerzenie danego

O końcu historii pisał Francis Fukuyama, który demokrację liberalną i gospodarkę wolnorynkową uznał za najlepszy z możliwych sposobów organizacji życia zbiorowego. Zob. Fukuyama, F., Koniec historii, Kraków: Znak, 2019, s. 264.

15. Przypis polemiczny zwykły: odnośnik się do tekstu prezentującego polemiczne poglądy. Kanach, P., Przemoc w sztuce, Wrocław: Wydawnictwo Pegaz 2016, s. 19.
16. Prace bez daty publikacji lub miejsca wydania: W takim przypadku należy podać informację o braku miejsca lub roku

b.m.w. – brak miejsca wydania;

b.r.w. – brak roku wydania;

b.m.r.w. – brak miejsca i roku wydania.

Np.:

Nowak J., Polityka i finanse. b.m.w. 2013. Nowak J., Polityka i finanse. Warszawa b.r.w. Nowak J., Polityka i finanse, b.m.r.w.

17. Tabele, rysunki, wykresy, : powinny posiadać numerację i nazwę. Rys. 1. Mapa Polski

Tabela 2. Rozmieszczenie ludności polskiej na terytorium Ziem Odzyskanych

18. Tabele, rysunki,  wykresy: muszą posiadać źródła pochodzenia danych, umieszczone bezpośrednio pod nimi.

Źródło: opracowanie własne na podstawie: Nowak, J., Ochrona praw autorskich, Kraków: Wydaw- nictwo Naukowe 2011, s. 17.

19.     Akty prawne mają następującą kolejność zapisu:

Dz. U.

Nr

art.

ust.

pkt

lit.

Np.:

Dziennik Ustaw – do 31.12.2011:

Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie rodzajów materiałów geodezyjnych i kartograficznych, które podlegają ochronie zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 299, poz. 1772)

Dziennik Ustaw – od 1.01.2012:

art. 7 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.).

UWAGA! Przy Dzienniku Ustaw wydawanym do 31.12.2011 r. włącznie po roku podaje się numer i pozycję, a w wydawanym po 1.01.2012 r. po roku podaje się tylko pozycję.

art. 5 ust. 2 pkt 2 lit. A

Przepis prawny jest zdaniem w sensie gramatycznym, które oznacza się w tekście aktu prawnego odpowiednią jednostką redakcyjną. W ustawach przepisy ujęte są w artykuły. Artykuł podzielony może być na ustępy, ustępy na punkty, punkty na litery, a litery na tiret. Przepis tak podzielonego artykułu powołuje się w kolejności: art. … ust. … pkt … lit. tiret, bez przecinków po kolejnych jednostkach redakcyjnych, np.: art. 5 ust. 2 pkt 2 lit. a. Niekiedy pod jednostką redakcyjną znajduje się więcej niż jedno zdanie. Każde z tych zdań jest przepisem. Powołując się na taki przepis, należy zaznaczyć numer zdania, np.: art. 5 ust. 4 zd. 1.

art. 5 § 2 pkt 2 lit. a.

W ustawach określanych jako „kodeks” zamiast ustępów po artykułach występują paragrafy (§). Wówczas przepis zapisuje się w następującej postaci: art. 5 § 2 pkt 2 lit. a.

§ 7 ust. 4 pkt 1 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 marca 1998 r. w sprawie…………………………………………………………………….. (Dz. U. z 1999 r. Nr 12, poz. 6). 

W rozporządzeniach przepisy prawne ujęte są w paragrafy, które dzielą się na ustępy, ustępy na punkty, punkty na litery, a litery na tiret. Podając w piśmie urzędowym przepis rozporządzenia, zapisać go można np. w takiej postaci: § 7 ust. 4 pkt 1 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 marca 1998 r. w sprawie … (Dz. U. z 1999 r. Nr 12, poz. 6).

W aktach prawnych stosujemy formę (z późniejszymi zmianami): ze zm.

20.     Interpretacje przepisów prawa

Podając źródło interpretacji przepisów prawa, stosujemy następujący zapis:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za studia podyplomowe, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.993.2022.2.ID, 2023, https:// sip.lex.pl/orzeczenia-i-pisma-urzedowe/pisma-urzedowe/0113-kdipt2-1-4011-993-2022-2-id–ustalenie-mozliwosci-185216970 [27.04.2023].